Kazım Koyuncu'yu Her Yıl Daha da Özlüyoruz

Bu Kazım Abi'nin karakalem resmi.. Gerçek değil gibi göründüğüne bakmayın. Kazım Abi aynen bu resimdeki gibi temiz yüzlü, temiz bakışlıydı. Daha dün gibi onu sahnede görüşümüz. Keşke fırsat olsaydı da bütün sevenleri olarak ona tek tek sarılabilseydik gitmeden önce.. Senin ve diğer birçok insanımızın sebebi olanlar bunun hesabını nasıl verecekler bilemiyorum..

25 Haziran 2005

Arkadaşlarımla Kınalıada'dan dönüşte minibüste aldım haberi. Ablam aradı.

-"Haberin var mı" dedi!
-"Neyden?" dedim.

Sonrasında ise konuştum mu konuşmadım mı hatırlamıyorum. Ne önemi vardı zaten. Konuşsam ne olur konuşmasam ne olur. Şair Ceketli Çocuk bu dünyadan göçmüş gerisi önemli mi o an sanki..

Babamdan sonra sanki ailemden birini daha kaybetmiş hissi ile doldum. Minibüste herkesin ortasında gözlerim doldu doldu taştı. Belki de babamın acısını yaşadığım şoktan dolayı içime atmıştım. Kazım Abi ile beraber hepsi içimden taştı. Kazım Abi zaten hayattayken şarkıları ile bizleri hayata bağladı. Kaybettiklerimize uzandık onunla. Şimdiyse birçoğumuzun abisi, annesi, babası, ablası gibi Kazım Abi de bilinmeze uzandı. Yolun açık olsun Kazım Abi. Seni her geçen gün daha da özlüyoruz.

Bu satırları yazan bir çok insan olduğu gibi paylaşan da bir çok insan var. Gidenler unutulur bir gün belki ama biz seni zaman geçtikçe daha da özlüyoruz. Şarkıların bizimle.. Sen bizimlesin!

Sevgiyle Şair Ceketli Abim